son dans,
son sarılıp uyumak,
son veda busesi,
son seni seviyorum diyişin,
ve arkana bakmadan son gidişinmiş meğer
fark edemedim,,,
çeşme/5/12/08

soyleyecek o kadar soz varken susmayı biliyorum.beynını sırtında taşıyanlar arasında...

    ne kadar sahte hayatların ruhlarıyla yaşıyor bedenlerimiz...bir boşluk diye nitelendirdiğimiz şu aşksızlık var ya,hani çok an paylastıgımız insanların izleri...geriye gidilemeyecek olmanın hüznüne,keşkelerin pişmanlıklarını ekliyoruz sonra mı ha hay ben mutluyum naraları atıyoruz...yok öle bir dünya kaydıraktan kayıp nasıl düştüysen öle düştün kanayan dizin değil,kolun değil ya kalbin...gececek illa ki geçiyor illa ki tutunuyorsun en kırılgan yerınden....önce gelicek insanlar ne kadar kötü yanı varsa anlatıcak hak vereceksın belkı,sende eşlik edeceksin bir halı gıbı yerden yere vuracaksınız sevdıgını,,,kafanı yastıga koydugunda pişman olucaksın soyledıgın her soze ofkemdı,neftetim de diyeceksin en konduramadığın şeyi bir kez daha kendıne itiraf ediceksin''sevdin,aldandın''

sebepsiz bir hiçlik duygusuna gebeyim bugünlerde,,,
birgün diğer günü kovalarken içimde büyüyor,
sebep yokken gözlerim doluyor,
öfkeme bahanelerimi eklerken buluyorum kendimi,,,
her adımda bir daha yorgun düşüyorum sonra
bir yaşlı kadar ağır adımlarla çıkıyorum merdivenleri
nefesim kesilecek gibi,,,
hiçbir insan yanıltmıyor beni,
ve kimseden zerre beklentim yok,
çünkü beklentiler yorar insanı kırar paralar çoğu zaman
aşkla hiç aram yok ne zamandır,kalbimi bir gözle buluşup çarpması
diye bir olay yok bedenimde...
sokakta ele ele tutuşan hiçbir çifte imrenmiyorum mesala,
kafasını omzuna yaslamıs sevdıgının bıseyler anlatan kız ilgimi çekmiyor,
filmlerdeki gözyaşları hep sahte gelmiştir zaten iki damla ağlamak der geçerim ben,,,
sonra ben kimseyi özlemiyorum ki...

sit com gibi bir aileyiz.iyi bir dizi senaryosu cıkar hayatımızdan hatta retıng rekorları bıle kırar.
pazar gunu ızmır meshur boyozu için düzenlenen fstival vardı.sabahtan leyla ile gittik arkadaslar falan kordon ahalisi iyi iş yaptı düşün girdiğimiz cafede kahvaltı yok diyorlar=)bende bıraz takılıp denız goren bır yere otururur şöyle yumurtalı peynırlı enfes bır kahvaltı yaparız dıye dusunuyordum nerdeee=)nese takıldık işte 5 kadar.arkadasın ısatnbuldan gelen mısafırı fala falan baktı evlencekmısımde mutsuz olcakmısım pehhhh dedım ıcımden
eve geldık babam bısey yememıs sınırlı dus alayım dedım cıktım baktım yemege baslamıs.babam ascıdır cumartesı pazar mutfaktan cıkmaz ole bırgundeyız hızlı ateste paatesler fazla kızarmıs annem laf soyleyınce olay oldu halıyle=)bızımkılerde bole bırıne baktın dıye kavga etmezler,aılelerı yuzunden etmezler fakat konu yemek olunca yerler bırbırlerını=)

yorgun muyum??
evet çok yorgunum,,,
birbiri ardını izleyen günlerin esiri olmaktan yorgunum,değişmeyen insanlardan yorgunum,o akıl almaz önyargılardan yorgunum,benim diye böbürlenen boş beyinli insanları etrafımda görmekten yorgunum...
 

bulabilecek miyim eski seni

  uzat hadi kolunu himayene gelmek için koşuyorum yine,dudaklarım kupkuru gözlerim nemli...
  bulabilecek miyim eski seni?
  orda küçük demir yeşil kapılı bir ev vardı,yürürken gıcırdardı tüm tahtalar ve ben hep korkardım her adımımda geceleri fareli köşkten...
  yüzümde hissetmek istemezdim nefesini,kafamı yasladım mı himayene sardın mı bellinden kalp atıslarını hisserdim ben...sırtını seni seven bir dağa yasladı mı insan huzura erermiş,huzura ererdim,her gece gelecek günleri düşünmeden uyumak muhteşem bişeymiş oysa,nolcak demeden,nerdeyim demeden...
  sarı kırık aynada saclarımı yapardım,makyajımı tamamlardım bellımden sarardın ya benı havaya kaldırıp döndürürdün,,,sarılırdık sımsıkı kokun içime dolardı,yüreğim sen kokardı.
  üşürdüm ben yağmurlu nisan akşamlarında bir elini cebine alıp diğer elimi ısıtırdın usulca..
  gece karanlıgı sokaklara yayılırdı,o dik yokuştan kaç kez ele ele koşardık arkamızdan gelen çığlıklara aldırmadan...
  yine yağmurlu bir nisan ve her yağmurlu gün gibi aklıma düştü toz pembe günler...