sebepsiz bir hiçlik duygusuna gebeyim bugünlerde,,,
birgün diğer günü kovalarken içimde büyüyor,
sebep yokken gözlerim doluyor,
öfkeme bahanelerimi eklerken buluyorum kendimi,,,
her adımda bir daha yorgun düşüyorum sonra
bir yaşlı kadar ağır adımlarla çıkıyorum merdivenleri
nefesim kesilecek gibi,,,
hiçbir insan yanıltmıyor beni,
ve kimseden zerre beklentim yok,
çünkü beklentiler yorar insanı kırar paralar çoğu zaman
aşkla hiç aram yok ne zamandır,kalbimi bir gözle buluşup çarpması
diye bir olay yok bedenimde...
sokakta ele ele tutuşan hiçbir çifte imrenmiyorum mesala,
kafasını omzuna yaslamıs sevdıgının bıseyler anlatan kız ilgimi çekmiyor,
filmlerdeki gözyaşları hep sahte gelmiştir zaten iki damla ağlamak der geçerim ben,,,
sonra ben kimseyi özlemiyorum ki...

sit com gibi bir aileyiz.iyi bir dizi senaryosu cıkar hayatımızdan hatta retıng rekorları bıle kırar.
pazar gunu ızmır meshur boyozu için düzenlenen fstival vardı.sabahtan leyla ile gittik arkadaslar falan kordon ahalisi iyi iş yaptı düşün girdiğimiz cafede kahvaltı yok diyorlar=)bende bıraz takılıp denız goren bır yere otururur şöyle yumurtalı peynırlı enfes bır kahvaltı yaparız dıye dusunuyordum nerdeee=)nese takıldık işte 5 kadar.arkadasın ısatnbuldan gelen mısafırı fala falan baktı evlencekmısımde mutsuz olcakmısım pehhhh dedım ıcımden
eve geldık babam bısey yememıs sınırlı dus alayım dedım cıktım baktım yemege baslamıs.babam ascıdır cumartesı pazar mutfaktan cıkmaz ole bırgundeyız hızlı ateste paatesler fazla kızarmıs annem laf soyleyınce olay oldu halıyle=)bızımkılerde bole bırıne baktın dıye kavga etmezler,aılelerı yuzunden etmezler fakat konu yemek olunca yerler bırbırlerını=)