9 Ocak 2012 Pazartesi

BİR GÜNAYDIN METNİDİR,

GÜNAYDIN,
    şairin dediği gibi; '' hep onu sevenin gözlerinden kaçarak, karışarak toplumcu gerçekci yalnızlıklara''diyorum.
itiraf etmelıyım kı benı sevmeye çalışan,değer veren birinden kaçıyorum,,,çünkü uzakta,çünkü onu üzmek istemiyorum istediğimiz gibi süregelmezse yaşam benden daha fazla üzülür...hiçbirşey yaşamamış bir kişinin bir aşka düşmesi soğuk suya dalması gibi birşey olacak,ve sonra kendı denızınde bogulacak,,,ben boguldum ve yüzeye cıkmam haylı zaman aldı o yüzden yorgunum pervasızca savuramıyorum ınsanların duyguları harcayamıyorum ucuzca, mutluluksa anlık olmamalı,sonunda adım adım pişmanlık gelıcekse gölge gibi varsın yalnız kalayım diyorum...nasıl olsa yalnızlık ömür boyu....

1 yorum:

Puzzle. dedi ki...

Kaçmak ama nereye kadar,yada yaşanmışlıklardan her zaman zamana bir sene daha katmak,ben bunu yaşadım,kaçmak değildi ama zamanı bekledim geçmiş zamanın şu an ki zamanıydı sonsuzluk.