7 Ocak 2012 Cumartesi

lay lay lay laaaa çığlıkları atıyor benliğim....

   tümsekler aşılmak için midir?çukura düşmeden düz yolun kıymeti anlaşılmaz mı?tüm bu saçmalıkları sorgularken bulmuyor değilim kendımı...beynımdekı kucuk cucelerle 24 yıldır savas vermekteyım savası kımsenın kazandıgı yok devamlı onlar konusuyor ben dınlıyorum ben konusuyorum onlar dınlıyor aslında bu savasta değil ya....
   bugun bır arkadasın dedıgıne gore babamın sımarık kızıymısım sahii öyle mi?babam ne ıstedıysem bugune kadar hepsını yerıne getırmıstır annem daha otorıter bı kadın olmustur evde,,,babam yolda calıstıgı zamanlardan kalma alıskanlık işte...tüm kaprislerim bu yüzdenmiş vallahi yalan,,,tamam hastalandığımda kaprisli oluyorum hepsi o kadar,,,
   bugun ofısın ortasında ''kimler mutlu parmak kaldırsın diye bağırasım geldi''yan masadaki genel müdürü görünce gitti tüm isteğim herkesin suratı bir karış cumartesi cumartesi napıyorum burda der gibi,,,birde ofisimizin gülleri var bunlar 10da gelme ozgurlugune sahıp yıllanmıs şaraplarımız oluyor saat 3te gıdebılıyorlar ayrıca...
   her insan değişik bir kafa yaşıyor oda ayrı bir konu şimdi,,,herkesin ayrı bir derdi var birde...kardeşimin sınavları,annemin mutfak tadilat gün telaşı,arkadasımın hamılelık bulantıları bı dıgerının finallerı...

Hiç yorum yok: